آمار فوق ارزش تسهیلات اعطائی قرض الحسنه بانک ها و موسسات اعتباری غیربانکی را در بازه سال های 1363 تا 1400 نشان می دهد که بر مبنای اطلاعات منتشر شده بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران می باشد.
توضیحات:
1) قرض الحسنه قراردادی است که به موجب آن يکي از طرفين (قرضدهنده) مقدار معيني از مال خود را به طرف ديگر (قرضگيرنده) تمليک ميکند که قرضگيرنده مثل و يا در صورت عدم امکان قيمت آن را به قرضدهنده رد نمايد. بانکها در موارد ذيل ميتوانند مبادرت به پرداخت قرضالحسنه نمايند:
الف- تأمين وسايل و ابزار و ساير امکانات لازم به شکل تعاونی براي ايجاد کار جهت کساني که فاقد اينگونه امکانات ميباشند.
ب- کمک به امر افزايش توليد با تأکيد بر توليدات کشاورزي، دامي، صنعتي.
ج- رفع احتياجات ضروري.